I'm only human, and that’s my saving grace.

Czasem są takie dni, w których wszystko zdaje się być przeciwko nam. Wówczas wszystko staje się niemożliwe do zrobienia i załatwienia. Znacie to uczucie? Byłam pewna, że napiszę Wam dziś post o zakupach jakie niedawno poczyniłam, ale nie ogarnę tego. Głowa mi paruje, kicham, prycham i wszystko razem. Dlatego wrzucam na luz, i piszę do Was trochę inaczej niż chciałam. Jedną ręką co prawda, bo w drugiej trzymam nos i chusteczkę. Nie chcę myśleć co by było, gdybym ją stamtąd zabrała. :D

Siedzę w domu, cieszę się ostatnim dniem wolnego i tylko zerkam jak bombardują mnie mailami i wiadomościami o tym kiedy, jak i gdzie kolejne zaliczenie, egzamin, kolokwium. Dam sobie rękę uciąć, że od tego ta cała gorączka, katar i ból głowy. :) Apropo's kataru - skubany tak się zasiedział, że przestałam czuć cokolwiek. Jestem w fazie testowania czekoladowego peelingu z Ziai, ale co ja z tego mam, skoro umyka mi ten piękny zapach? Przy okazji wolnego często zbiera mi się na wspominki, plany i zabawy z ukochanym psem. W przerwie ogarniam mini obowiązki. Czas rozebrać moje świąteczne badyle, a wszystko w samotności z porcelanowym brelokiem, który subtelnie zgłasza, że jest cały mój. Zdecydowanie wolałabym zamienić go na wersję maksi, która siedzi teraz w Gdańsku. Okej, już nie marudzę.
Mówiłam Wam ostatnio, że zostałam zagumowana? Wszystko dzięki firmie Wrigley, która dba o mój zdrowy uśmiech po każdym posiłku. ;)  Dzięki nim odtykam korki w uszach, które powstają notorycznie, gdy próbuję wydmuchać nos. Uwielbiam taką współpracę! Nieważne, że wyglądam jak ta krowa w kropki bordo, co żuła trawę... kręcąc mordą.

Bądźcie dla mnie łaskawi dziś, co?
W ramach zadośćuczynienia proponuję byście wyżalili się w komentarzach, ponarzekali również albo podzielili ze mną jakąś szczęśliwą nowiną, jeśli macie na to ochotę! A co tam. :)